नमस्कार मित्रांनो, मला हे जाहीर करण्यात आनंद होत आहे की अंडाशयात गळू (डिम्बग्रंथि गळू – Ovarian Cyst) जमा झाल्या असल्या तरीपण स्त्रीमध्ये गर्भधारणा शक्य आहे. तथापि, पहिला संदेश हा आहे जो मी सर्व स्त्रियांना देऊ इच्छितो कि अंडाशयात गळूच्या गाठी असल्याने आपण गर्भवती होणार नाही या विचाराने निष्काळजी नसाल. तीन महिन्यांच्या अनियमित कालावधीनंतर, चौथ्या महिन्यात मी डॉक्टरांना भेट दिली आणि तिला माझ्या भूतकाळातील इतिहासाबद्दल सर्व काही समजावून सांगितले.
काही महिन्यांपूर्वी मी गळूवर औषध घेत होती. चर्चेनंतर, डॉक्टरांनी मला काही औषधे दिली आणि सल्ला दिला
कालावधीशी संबंधित समस्यांवर कधीही जास्त वेळ वाट पाहू नका
डॉक्टरांनी सल्ला दिला
मी काही दिवस औषधे घेतली आणि नेहमीप्रमाणे माझी दैनंदिनी सुरू केली. तरीही मला स्पष्टपणे आठवते की मी डॉक्टरांकडे जाण्यापूर्वी, आठवड्यापूर्वी माझ्याकडे काही स्पॉट्स (रक्तस्त्राव) होते, मी त्याकडे दुर्लक्ष केले. मी शारीरिक संबंधावर निष्काळजीपणा केली. एकदा मी ऐकले होते की अनियमित काळात गर्भधारणेची शक्यता नाहीशी असते, विशेषत: जेव्हा तुम्हाला अनियमित मासिक पाळी असतात तेव्हा.
डॉक्टरांच्या सल्ल्यानुसार मी एका आठवड्यासाठी औषधे घेतली आणि डॉक्टरांकडे परत जाऊन विचारले की या गोळ्यांनंतरही मला मासिक पाळी का येत नाही. मला भीती वाटली की औषधांनंतरही मला मासिक पाळी का येत नाही, एक किंवा दोन नाही तर मी त्याने एकूण एक आठवडा घेतला. डॉक्टरांनी गर्भधारणा तपासण्यासाठी शेवटच्या वेळेप्रमाणेच मूत्र चाचणी करण्यास सांगितले. या परीक्षेची गरज का पडली ह्यामुळे मी हसत होती कारण अशा काही गोष्टी नाहीत ज्या आम्ही नियोजित केल्या नव्हत्या, मला काहीही खात्री नव्हती कि मी अनियमित पाळीमध्ये (ovarian cyst) प्रेग्नन्ट होणार मानून. अनावश्यकपणे, मी गर्भधारणा चाचणी करण्याची किट घेतले आणि माझे हसू चालू ठेवून दोन थेंब ठेवले आणि थेंब दुसऱ्या ओळीत पसरली आणि माझ्या पतीकडे पाहिले. आम्ही दोघे एकमेकांकडे बघून हसत होतो. किताचा रेसुलत यायला वेळ होता.
अरे, डॉक्टरांच्या सल्ल्यानुसार करू द्या, इतर औषधे घेण्यापूर्वी गर्भधारणा तपासणे महत्वाचे आहे
डॉक्टर
मी आमचे भाषण संपवल्यानंतर, मी किटकडे पाहिले आणि मला त्वरित धक्का बसला. माझ्या डोळ्यांतून गालावर अश्रू आले. मी भविष्यात कोणत्याही बाळाची योजना करीन असा विचारही केला नव्हता. मी माझ्या आयुष्यातील, माझ्या एकुलत्या मुलीवर आनंदी होते आणि माझ्या पतीकडून तसेच माझ्या कुटुंबातील कोणत्याही सदस्याकडून कोणतीही दुसऱ्या मुलासाठी आग्रह नव्हता. तथापि, माझ्या मार्गात आलेल्या अनियोजित गोष्टींमुळे मला तत्काळ अश्रू आले जे मी मानसिकदृष्ट्या किंवा शारीरिकदृष्ट्या तयार नव्हते. मी नुकतीच त्या सर्व गोष्टींमधून बाहेर पडली होती. मी तुम्हाला सांगते की आई होणे हे आयुष्यातील सोपे काम नाही. त्यातून बाहेर पडण्यासाठी जवळजवळ तीन वर्षे लागतात (जोपर्यंत तुमचे बाळ अन्न, झोप आणि स्वतःचे जेवण घेण्याच्या बाबतीत स्वतंत्र होत नाही).
आम्हा दोघांना निकाल बघून धक्का बसला. माझे पती माझ्याकडे पाहत होते, मला हे समजवण्याचा प्रयत्न करीत होते की हे सर्व तुझाच निर्णय आहे, हे तूच ठराव कि तुला ठेवीचे आहे कि नाही. आम्हाला आता एक मोठा निर्णय घ्यायचा होता आणि त्यावर विचार करण्यासाठी बराच वेळ हवा होता. डॉक्टरांनी सांगितले की पुढील आठवड्यात आम्हाला कळवा जेणेकरून आपण औषधी सुरू करू शकू आणि जर होय, तर गर्भधारणेची पुष्टी करण्यासाठी सोनोग्राफी अहवाल करणे गरजेचे आहे.
आम्ही दोघांनी जास्त वेळ घेतला नाही आणि गर्भधारणा आणि दुसऱ्या बाळाचे पालक करण्याचा निर्णय घेतला. कुटुंबातील सर्व सदस्यांनी सकारात्मक नोट्ससह सल्ला दिला आहे. आम्ही दोन दिवसात सोनोग्राफी केली आणि आम्ही सर्वजण आनंदी होतो की बाळ सुरक्षित आहे आणि कोणत्याही गुंतागुंतीशिवाय.
